Donateurs aan het woord

Sponsoring/doneren

Maartje Janssen

Op reis naar Vietnam om de projecten te bezoeken (okt. 2016)

Sinds enkele jaren volg ik stichting Care4theKids en de vorderingen van de projecten op de voet. Als directe collega van Henriëtte (oprichtster Care4theKids) heb ik van dichtbij kunnen zien hoe enthousiast zij zich al jaren inzet voor de kinderen in Vietnam en luister ik graag naar haar verhalen over wat er tot nu toe allemaal al bereikt is. Als sponsor had ik al een tijdje de wens om de projecten te bezoeken en met eigen ogen te zien wat deze stichting betekent voor de toekomst van deze kinderen. Afgelopen herfstvakantie ging deze wens in vervulling en reisde ik samen met Henriëtte naar Vietnam. Hier volgt een kort reisverslag

‘The Center of Rehabilitation and Support for Handicapped Children’ in Ho Chi Minh City bezoeken we het eerst. Vanuit samenwerkingsverband Zuid Kennemerland zijn er vier vrijwilligers afgereisd, die de komende twee weken werkzaam zullen zijn op dit project.

Deze vier enthousiaste meiden werken in het dagelijks leven allemaal in het onderwijs.

Het doel van hun vrijwilligerswerk is het overdragen van onderwijskennis en het coachen van de leerkrachten van de school om het onderwijs aan leerlingen met een lichamelijke of meervoudige beperking te verbeteren.

Na een hartelijk welkom worden we rondgeleid in de school. Wat meteen opvalt is de vrolijkheid van de kinderen en het enthousiasme en de warmte waarmee leerkrachten en verzorgers de leerlingen benaderen. De klaslokaaltjes zijn klein en bevatten weinig tot geen meubilair of onderwijsmaterialen. De leerkrachten weten met de weinige middelen die ze hebben toch een onderwijsaanbod te bieden aan deze leerlingen. Dit is minder gestructureerd en volgens plannen dan het onderwijs in Nederland, maar zeker betekenisvol en creatief. Ik ben verrast door de openheid en de bereidheid om te leren, die de leerkrachten laten zien! De vrijwilligers hebben op een professionele, maar ook zeer persoonlijke manier, hun kennis kunnen overdragen en dat was al zichtbaar binnen een dag.

Dat belooft wat voor de ontwikkelingen in de komende twee weken, waarin de vrijwilligers zich samen met de leerkrachten vol overgave storten op het verbeteren van de onderwijskwaliteit en de mogelijkheden van de leerlingen om zich te kunnen ontwikkelen.

De kennis van ziektebeelden en de gevolgen daarvan voor het onderwijs is bij de leerkrachten van de school nog summier. Velen van hen hebben geen onderwijs opleiding en leren door te doen. Aangezien kennisdelen over ziektebeelden voor mij een onderdeel van mijn werk vormt, kan ik via de vrijwilligers een bijdrage leveren aan het vergroten van de kennis op de school over meest voorkomende ziektebeelden op het project. Door informatie te even over de gevolgen van een ziekte voor het onderwijs, werking van hersenen en spieren en de aanpak van leerlingen met een laag ontwikkelingsniveau heb ik echt het gevoel iets te kunnen betekenen!

In vergelijking met de Mytylschool in Nederland werken ze op deze school in Vietnam met weinig en soms zelfs primitieve materialen. Doordat er regelmatig vrijwilligers op de project werken wordt het aanbod in materialen en middelen steeds groter maar ook steeds beter benut door de uitleg en de voorbeelden die er gegeven worden.

In sommige groepen zie je duidelijk dat onderwijsprincipes zoals het werken met individuele werkbakjes of het gedifferentieerd aanbieden van materialen een plek beginnen te krijgen. Het is mooi om te zien hoe ver men al is met het visueel maken van bijvoorbeeld het dagritme aan de hand van pictogrammen. De vier vrijwilligers gaan hier verder mee aan de slag.

Fijn om te merken dat het vrijwilligerswerk en de input die Henriëtte steekt in het onderwijs hier daadwerkelijk hun vruchten afwerpt. Dit zet mij behoorlijk aan het denken. Als dit het resultaat is van een totaal van totaal 12 weken ‘training on the job’ door Nederlandse vrijwilligers uit het onderwijs, welke grote stappen zouden er dan gezet kunnen worden als er vaker vrijwilligers zouden komen? Ook vrijwilligers met een achtergrond in het speciaal onderwijs zouden een grote bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van de school en van de kinderen. Wij leven in een kennis maatschappij waarin delen het nieuwe hebben is. Hoeveel mooier zou het kunnen zijn je kennis en ervaring te kunnen delen met mensen die er echt voor open staan en echt iets mee doen? Kennisdeling over de grenzen heen is relatief makkelijk te bewerkstelligen vanuit ons land. Samenwerkingsverband Zuid Kennemerland is daar een geweldig voorbeeld van, waar ik in een volgend stukuitgebreid op terug zal komen in de hoop dat ook andere onderwijsorganisaties zullen volgen.

Henriëtte en ik brengen ook een bezoek aan het ‘Cu Chi Free Education project’, net buiten de stad. We worden erg hartelijk ontvangen door de zusters van de Congregation en krijgen meteen een rondleiding over het terrein. Ik ben erg onder de indruk van wat deze zusters voor elkaar gekregen hebben met hulp van o.a. Care4theKids. Ze houden kippen en vissen, verbouwen zoveel mogelijk zelf hun groenten en hebben een waterzuiveringsinstallatie. Alles wat zij doen staat in het teken van het verzorgen van de lunch aan de kinderen van de school. Elk stukje land wordt benut en in elk potje - hoe klein ook - groeit een plantje. Momenteel is het regenseizoen gaande, waardoor hele stukken grond onder water staan. Hierdoor kan er tijdelijk niets verbouwd worden.

Uiteraard bezoeken we de school: 5 klasjes met zeer enthousiaste leerlingen die erg blij zijn om Henriëtte te zien en nieuwsgierig zijn naar mij. In een van de lokaaltjes zitten 68 leerlingen in een groep en met respect kijk ik toe hoe de leerkracht dit managet.

We bezoeken de mooie keuken, die gerealiseerd is door de stichting, waar men de laatste hand legt aan een heerlijke lunch voor de leerlingen: noodlesoep. Een aantal leerlingen helpt mee met het schoonmaken van fruit en het dekken van alle tafels.

Voorafgaand aan de lunch biedt Henriette een cheque van €1500,- aan, geld dat is opgehaald door de leerlingen van de Tijo van Eeghenschool in Aerdenhout. Deze wordt met een groot applaus ontvangen door de leerlingen en de zusters!

Na luidkeels een lied te hebben gezongen en een gebed te hebben opgezegd mogen de leerlingen aan hun lunch beginnen. Tijdens de lunch delen we kleine cadeautjes uit en na het gezamenlijke opruimen gaan de leerlingen allemaal weer naar huis. Velen zijn met de fiets andere worden opgehaald door hun ouders op de brommer. Dit geeft een gezellige drukte aan het hek!

Tijdens onze lunch vertellen de zusters over de problemen die zij ervaren met het zuiveren van het water. Het grondwater raakt steeds meer verontreinigd zodat het zuiveren steeds lastiger wordt. Dat betekent dat de zuiveringsinstallatie verbeterd moet worden. Het water is nu al zodanig verontreinigd dat de vissen sterven. Vis is een belangrijk onderdeel van de lunch, dus is het belangrijk om te zorgen voor eigen vis. Op dit moment lossen de zusters dit op door in het dorp eendeneieren te ruilen voor vis.

Met het geld van de school in Aerdenhout geld zal, als de zuiveringsinstallatie is vervangen, een visvijver worden gemaakt en kan er nog meer groente verbouwd worden als het regenseizoen eindigt.

Naast geld zijn er meer dan 200 knuffels gedoneerd die in twee grote koffers met ons meegereisd zijn naar Vietnam. De zusters zijn blij verrast met zoveel knuffels! Zij besluiten de knuffels te bewaren als kerstcadeautjes voor alle kinderen.

Dan zit ook het bezoek aan dit project erop.

Ik kan terugblikken op een heel bijzondere, verrassende en soms ook emotionele reis. Ik kan niet anders dan mijn bewondering en respect uitspreken over alle betrokkenen bij de projecten en Stichting Care4theKids. Geweldig om nu eens met eigen ogen te zien hoeveel de stichting betekent voor al deze kinderen en hoeveel goeds er gedaan wordt met al het sponsorgeld. En daarvan is er nooit genoeg...

______________________________________________________________________________________________________________________

TIJO VAN EEGHENSCHOOL

Getypt door: Carlijn van Damme.

Voorbereiding in de klas

We zouden een goededoelemarkt gaan houden voor het goede doel in Vietnam. Er was een mevrouw op school geweest om hier over te vertellen en ons foto’s te laten zien. In die arme buurt heeft de oprichter van care4thekids een school gebouwd waar de kinderen in de ochtend naar school gaan en de lunch.

Het was een drukte in de klas, omdat niemand wist wat hij of zij moest doen. We hadden heel veel ideeën. We hadden de taken heel eerlijk verdeeld. Nadat we de ideeën onder de kinderen hadden uitgedeeld waren we gelijk enthousiast over de groepjes.

De markt

We hadden veel zin in de markt die werd gehouden. Daar hadden we van alles te koop. En ook veel eten, het meeste brownies of tosti’s. De markt was goed georganiseerd met tafels, stoelen, krukken en nog veel meer en er waren veel ouders.

Aan het eind was het een enorme rommel op het plein en een paar moeders en kinderen moesten dat op gaan ruimen. De opbrengst van de hele school was zo’n €1445,80! Daarvan kunnen de kinderen in Vietnam een nieuwe visvijver maken.

Na afloop

We hadden veel geld opgehaald. We hebben het bedrag te horen gekregen tijdens de opening van de Kinderboekenweek. Het was enorm leuk om te zien hoeveel we ophebben gehaald.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________